Yaban mersini fidanı yetiştirmek, büyük özen gerektiren bir süreçtir. Bu bitki, nemli, iyi drene edilmiş, organik madde açısından zengin ve asidik toprakları tercih eder. Topraktaki yüksek kalsiyum seviyelerinden hoşlanmazlar. Yaban mersini bitkisi, don olaylarına karşı en az 160 günlük bir yetiştirme zamanına ihtiyaç duyar. Bitkinin gözleri, gövdesi ve çiçekleri 26.3 ila 29.1 dereceye kadar dayanıklılık gösterir. Yaban mersini bitkisi, yüzeysel kök yapısına sahiptir ve saçak kök yoğunluğu fazladır. Kökler, toprak türüne bağlı olarak 1 metre derinliğe kadar inebilir. Bitkinin kökleri, toprak tabakasının üst 25-30 cm'lik kısmında bulunur. Fidanlar dikilmeden 6 ay önce, bahçe toprağı analiz edilir ve pH değerinin ayarlanması için 6 ay öncesinden kükürt uygulanır. Toprağın pH değeri 5.5'in üzerinde olduğunda kükürt uygulaması yapılır. Fidanlar, saksıdaki veya fidanlıktaki derinliklerine eşit derinlikte dikilmelidir.

Yaban mersini fidanlarının dikileceği yere nakli, dikimi ve dikim sonrası bakımı oldukça önemlidir. Çıplak köklü fidanların dikim mevsimi, fidanların uykuda olduğu Kasım-Nisan ayları arasında olmalıdır. Tüplü fidanlar ise yılın her günü dikilebilir. Dikim esnasında kök sisteminin bulunduğu toprak kütlesi dağıtılmadan yumuşatılarak dikilmesi ve dikim kurallarına uyulması fidanın tutması için yeterlidir. Fidanın kökleri, güneş ve rüzgâra karşı korunmalıdır. Fidanı dikerken kökler kıvrılıp dönmemelidir. Toprakta hava boşluğunun kalmayacak şekilde sığ ya da derin dikilmemelidir. Don olan günlerde fidan dikilmez. Boylu fidanların rüzgârla sallanmasını önlemek için kazıkla bağlanması daha uygun olacaktır. Bir ya da iki yaşındaki ibreli fidanlar ile bir yaşındaki çıplak köklü, yapraklı fidanların dikiminde dikim çapası kullanılması faydalı olur. Tüplü ve kaplı fidanların dikiminde ise fidanların kök yapısına, yaş ve boy durumuna göre açılacak uygun boyutlardaki çukurlara yerleştirilir.

Likapa bahçe tesis aşamasında üç farklı fidan tipi tercih edilir. Bunlar:

Yaban mersinlerinin budaması dikim ile başlar ve her yıl ilkbahar öncesi gözler uyanmadan tekrarlanır. Yaban mersini, diğer meyve türlerine göre çok daha az budamaya ihtiyaç duyar. Yeni sürgün oluşumu ve bol meyve için budanırlar. Budama zamanı çiçeklenme periyodu üzerine etkilidir. Sonbaharda budanan yaban mersini, ilkbahar öncesi budananlara göre daha geç çiçek açar ve bu durum ilkbahar geç donlarının zarar riskini azaltır. Ancak sonbaharda budananlar aşırı kış soğuklarından zarar görebilirler. Budama yapılmayan bitkiler erkenden uyanır ve geç soğuklardan zarar görür. Gözler kabarmaya başlayınca ya da çiçeklenme meydana geldiğinde asla budama yapılmaz.

Verim çağına ulaşmış olan bir yaban mersini bitkisi yıllık olarak 2540 mm suya ihtiyaç duyar. Bu suyun büyük kısmı yağmurlarla karşılanmalıdır. Verime yatmış bir yaban mersini bitkisi mart ayı boyunca yaklaşık olarak 15.3 mm suya ihtiyaç duyar. Bu suyun sulamalarla ya da yağmur suyu ile temin edilmesi gerekir. Yaban mersininde iyi bir büyüme ve sürekli verim için büyüme periyodunca toprak neminin uygun seviyede tutulması gerekir. Sulama yapılmalı ve su, bahçeye yeni dikilmiş olan yaban mersini fidanlarının canlılığı için son derece önemlidir.

Azar azar gübreleme yapılmalıdır. Yaban mersini bitkisi aşırı gübrelemeden zarar görür, hatta ölebilir. En ideali, azar azar gübre vermek ve yetiştiricilikte tecrübe sahibi oldukça kullanılan gübre tipi ile toprak yapısına bağlı olarak gübre miktarını artırmaktır. Yaban mersini, kolay çözünen ve sıvı gübrelere karşı son derece hassastır. Gübreler, bitkinin kök bölgesinde belli bir noktaya yoğunlaşacak şekilde verilmemelidir. Azotu nitrat şeklinde içeren gübreler yaban mersinine verilmemelidir. Üre, kükürtle kaplanmış üre ve amonyum formunda olan gübreler tercih edilmelidir.

Yaban mersini bitkisinin çoğaltılması pratikte genellikle çelikle yapılmakta olup, bunun yanında daldırma, aşılama ve doku kültürü ile de çoğaltılabilmektedir. Çelikler, odun çeliği ve yarı odunsu olmak üzere iki şekilde alınır. Köklendirme ortamında köklenen çelikler fidan haline getirilir.